با
سلام.
به
سایت خانه و
خاطره خوش آمدید.
فاطمه
معصومه(س) دخت
امام موسی كاظم(ع)
خواهر
امام رضا(ع) و
عمه امام
جواد(ع)
نگاره
از سایت
خبرگذاری
فارس
بنياد
گنبد معصومه (س)
طلای
گنبد از فتحعلیشاه
قاجار (1218 هجری
قمری)
بنياد
گنبد مطهر
معصومه در سال
525 قمری به امر شاد
بيگم دختر
عماد بيگ
انجام گرفت و
طلاى گنبد و
بناى مدرسه
فيضيّه مرمر
دور ضريح و
درب طلاى
حرم مطهر از
فتحعلى شاه در
سال 1218 قمری است
و در سال 1236 ق. مسجد
بالا سر بنا
شد و در
سال 1276 ق. ايوان
كهنه را طلا
كردند.
قمُ
حرم امامان
حضرت
فاطمه معصومه
(س) دخت گرامی
امام موسی
كاظم (ع) و
خواهر امام
رضا (ع) و عمه
امام جواد (ع) است
و از بانوان
والا مقام و
نمونه تاريخ
اسلام محسوب می
شود. وی در اول
ذيقعده سال 173 ق
(به روايتي
سال 183 ق) در
مدينه منوره
چشم به جهان
گشود. مادر
پارسای وی
نجمه و به
روايتي
خيزران نام
داشت. او
بزرگترين
دختر امام
هفتم (ع) و
برجسته ترين
آنها بود. دانشمند
فرزانه حاج
شيخ عباس قمی
در اين باره می
نويسد: افضل
آنها سيده
جليله معظمه
فاطمه بنت
امام موسی (ع)
معروف به
معصومه است.
نام او
فاطمه و مشهور
ترين لقب
ايشان معصومه
است. اين لقب
را امام هشتم
(ع) به وی عطا
فرمود اگر چه
روزگار با حبس
های
پی در پی
و شهادت زود
هنگام امام
هفتم (ع) از
همان اوان كودکی
مهر و محبت
پدرانه را از
اين بانوی
فرزانه دريغ
نمود. ليكن
دستان
نوازشگر
برادر بزرگوارش
نگذاشت غبار غم
بر آيينه دل
او بنشيند آن
حضرت (ع) از
دوران كودكي
به برادر
بزرگوارش سخت
انس گرفت و در
دامن پر مهر وی
پرورش يافت و
از كشتزار
دانش ، حكمت،
عصمت و عفاف
امامتش خوشه
ها چيد. القاب
متعددی
همچون طاهره ،
عابده، رضيه،
تقيه، عالمه،
محدثه،
حميده، و
رشيده گوشه ای
از فضيلتها و
سجايای
اخلاقی آن
بانوی گرامی
را بازگو می
كند.
پاسخ
پرسشها از
معصومه
روزی
گروهي از
شيعيان از راه
دور به ديدار
امام موسی کاظم بن جعفر (ع)
آمدند ولی
ايشان به
مسافرت رفته
بود. آنان
پرسشهایی
داشتند كه آن
را نوشته و به
دست بانو
معصومه (س) دادند.
حضرت پاسخ آن
پرسشها را
نوشته فردای
آنروز به آنان
رساند.
آن گروه
هنگام بازگشت
در بين راه با
امام كاظم (ع)
برخورد كردند
و ماجرا را
شرح دادند.
امام فرمود:
پاسخها را به
من نشان دهيد.
وقتی پاسخها را
ديدند
فرمودند:
ابوها فداها.
يعني پدرش به
قربان چنين
دختری!
عزیمت
اجباری رضا از
مدینه به مرو/ 200
قمری
حرکت
معصومه از مدینه
به مرو/ 201 قمری
در پی
عزيمت اجباری
حضرت رضا (ع) از
مدينه به مرو در
سال 200 قمری و یک
سال بی خبری؟
خاندان
پيامبر (ص) از وی،
اين بانوی
گرامی تاب دوری
نياورد و برای
آگاهی از حال
برادر سختي
سفر را به جان
خريد و در سال 201 قمری از مدينه به
قصد مرو راهی
ايران شد. از
چگونگی اين سفر و
همراهان وی
اطلاع دقیقی در دست نيست.
اما نوشته اند
چون به ساوه
رسيد سخت
بيمار شد و
از همراهان
خواست وی را
به قم برسانند.
رسیدن
به قم و بیماری
معصومه
موسی
بن خزرج قمی
به پیشواز
معصومه
هنگامی
كه خبر آمدن
ايشان به
خاندان سعد
اشعری رسيد
تصميم گرفتند
به پيشواز آن
حضرت بروند ولی یکی از آنان به
نام موسی
بن خزرج بر
ديگران پیشی گرفت و
شبانه به
استقبال وی
شتافت. پس از
شرفيابی
مهار ناقه آن
حضرت را گرفت
و به سوی قم
حركت داد.
استقبال
گرم شيعيان قم
از حضرت
معصومه (س)/ روز 23
ربيع الاول
سال 201 قمری
وفات
حضرت معصومه دهم يا
دوازدهم ربيع
الثانی 201 قمری
علامه مجلسی از تاريخ
قديم (تأليف
فاضل دانشمند
حسن بن محمد
كه در سال 378 قمری نوشته شده)
نقل می كند كه
گفت: قول صحيح
تر اين است :
هنگامی كه
خبر ورود حضرت
معصومه (س) به
ساوه و خبر
بيماری او
به آل سعد
(شيعيان عرب
اشعری) رسيد،
آل سعد به
اتفاق تصميم
گرفتند به
ساوه بروند و
آن حضرت را
دعوت كرده و
به قم
بياورند. در
ميان آنها موسی
بن خزرج بن
سعد اشعری وقتی كه به
كاروان حضرت
معصومه (س)
رسيد مهار شتر
او را (كه آن
حضرت در اين
هنگام در ميان
محمل سوار بر
شتر بود) گرفت
و او را به قم
آورد و در
خانه خود
مهمان نمود. حضرت
معصومه (س)
شانزده يا
هفده روز در
خانه موسی
بستری بود تا
از دنيا رفت. نظر
به اين كه
حضرت معصومه
(س) دهم يا
دوازدهم ربيع
الثانی از
دنيا رفت و
شانزده روز در
قم زيست نتيجه
می گيريم كه
ورود آن حضرت
به قم تقريباً
در روز 23 ربيع
الاول سال 201
قمری بوده است.
مردم قم كه
اكثريت قاطع
آنها شيعه بودند
از ورود حضرت
معصومه (س) به
قم بسيار
شادمان شدند.
مدرسه
علميه ستيه محل
عبادتگاه
معصومه(س)
مدرسه
علميه ستيه
در اين
چند روزی كه
حضرت معصومه
(س) در قم بود از
فراق برادر می
گريست و بسيار
غمگين بود. در
سرای موسی بن
خزرج عبادتگاهی
داشت كه هنوز
باقی است و هم
اكنون آن مكان
مقدس با بنایی
با شكوه مشخص
است و در كنار
آن مسجد مجلل
و چند حجره
وجود دارد كه
به عنوان
مدرسه علميه
ستيه (در محله
ميدان مير قم)
خوانده می
شود. سرانجام
آن حضرت پس از هفده
يا شانزده روز
از دنيا رفت. مردم
قم با خبر
رحلت او بسيار
محزون و
سوگوار شدند
به خصوص
خاندان اشعری
در سوگ و غم
فرو رفتند.
ماجراي
وفات
و دفن
مطهر حضرت
معصومه (س)
در زمین
بابلان
زمینی كه
هم اكنون مرقد
مطهر حضرت
معصومه (س) و
صحن و سرای آن
حضرت در آن جای
دارد در عصر
ورود حضرت
معصومه (س) به
قم با نام بابلان
خوانده می
شد و از باغهای
ساحلی موسی بن
خزرج اشعری
بود. پس از
وفات حضرت
معصومه (س)
جنازه مطهر او
را غسل داده و
كفن كردند. و
به همين زمين
آوردند تا به
خاک بسپارند. آل
سعد سردابی
حفر كردند در
اين وقت بين
آل سعد اختلاف
شد كه چه کسی
جنازه آن حضرت
را در آن
سرداب به خاک
بسپارد؟
سرانجام
اتفاق كردند
كه سيدی
پرهيزكار و
پيرمردی
پارسا كه به
نام قادر
معروف بود
وارد سرداب شود
و آن گوهر پاک
را دفن كند. وقتی كه به سراغ
آن پيرمرد
رفتند،
ناگاه از جانب
صحرا دو نفر
سوار نقابدار
پيدا شدند وقتی به نزدیک
رسيدند از
مركب خود
پياده شده و
بر جنازه حضرت
معصومه (س)
نماز خواندند
سپس داخل
سرداب شده و
جنازه را دفن
كردند آنگاه
بيرون آمدند و
رفتند و کسی
نفهميد كه
آنها چه کسی
بودند.
قبه
ی اولیه از زینب
دخت امام
جواد (ع)
آن گاه موسی
بن خزرج سقف و سايبانی
از بوريا(حصیر) بر سر قبر
مطهر
برافراشت تا
هنگامی كه
زينب دختر
امام جواد (ع)
وارد قم شد و
قبه ای بر روی آن
مرقد مطهر بنا
كرد. بعضی
احتمال داده
اند كه
نقابدار حضرت
رضا (ع) و امام
جواد (ع) بوده
اند.
دفن
جنازه امامان
بتوسط امام
اين
موضوع نيز در
جای خود بسيار
مورد توجه است
از اين رو كه
در مورد امامان
(ع) دستور داده
شده كه جنازه
آنها را امام دفن
كند. بعضی از
خواص نيز دارای
چنين امتيازی
هستند مانند
حضرت عباس (ع)
كه جنازه
مطهرش را امام
سجاد (ع) دفن
كرد وقتی بنی
اسد برای
كمك پيش آمدند
امام سجاد (ع)
به آنها فرمود
: ان معی من يعينني ؛ كسانی (
از فرشتگان و
ملكوتيان)
همراه من
هستند و مرا
در دفن جنازه
حضرت عباس كمك
می كنند.
توصيه
و نصيحت به
ساكنان قم
با ورود
حضرت معصومه
(س) به قم اين
شهر وضع جديدي
پيدا كرد با
آن كه مقدس
بود بسيار
مقدس تر شد قم
حرم امامان (ع)
و آشيانه و
پناه گاه و
پايگاه امامان
(ع) و شيعيان
آنهاست. حرم یعنی مكان مورد
احترام،
بنابراين
مردم قم و
زائران بايد
نسبت به قم با
ديده معنوی و
قداست خاصی
بنگرند. كيفر
گناه و تظاهر
به گناه در قم
بسيار شديدتر
از كيفر گناه
و تظاهر به آن
در ساير
جاهاست، حتي
سرزمين مشهد
به عنوان حرم
امامان (ع)
خوانده نشده ولی
سرزمين قم به
عنوان حرم
امامان (ع)
خوانده شده است
، چنانكه در
حديث پيشگویی
امام صادق (ع)
در فصل اول
خاطر نشان
گرديد. بنابراين
حريم قداست قم
را حفظ كنيد
به خصوص بانوان
با حفظ كامل
حجاب و عفت
روح حضرت
معصومه (ع) را شاد
كنند.
444
امامزاده در
قم
بايد توجه
داشت كه با
ورود حضرت
معصومه (س) به
قم بسياری از
سادات علوی و
امامزادگان
به قم آمدند
هيچ شهری در
ايران مانند
قم امامزاده
ندارد كه
معروف است 444
امامزاده در
قم است. ورود
آنها به قم
مايه افتخار
اين سرزمين
است و باعث
تحول عظيم
معنوی در قم می
باشد گرچه
جسمشان در
ميان ما نيست
ولی روحشان
حاضر و ناظر
اعمال ماست
بنابراين ما كه
از دوستداران
خاندان رسالت
هستيم بايد
كاملاً مراقب
باشيم مبادا
قلب مطهر آنها
را با كارهای
نامناسب خود
جريحه دار
كنيم به ويژه
در مورد مسايل
اخلاقی كمال
دقت را داشته
باشيم قم بايد
الگو باشد وقتی كه زائران
به قم می آيند
بايد كوله باری
از عفت ، علم،
كمالات و
اخلاق نیک
را با خود به
سوغات ببرند.
ويژگيهاى
حضرت معصومه
(س)
تعداد
امامزادگان
شايسته تعظيم
و تجليل در «دار
الايمان قم» كه
بر فراز قبور
مطهرشان گنبد
و سايبان هست به
چهارصد
نفرمىرسد. در
ميان اين
چهارصد اختر
تابناكى كه در
آسمان قم نورافشانى مىكنند،
ماه تابانى كه
همه آنها را
تحت الشعاع
انوار درخشان خود
قرار داده،
تربت پاک
شفيعه محشر،
كريمه اهل بيت پيمبر(عليهم
السلام)، دخت
گرامى موسى بن
جعفر، حضرت
معصومه(س) مىباشد.
پژوهشگر
معاصر، علامه
بزرگوار، حاج
محمد تقى
تسترى، مولف
قاموسالرجال
مىنويسد: «در ميان
فرزندان امام
كاظم(ع) با آن
همه كثرتشان بعد
از
امامرضا(ع)،
كسى همسنگ
حضرت
معصومه(س)
نمىباشد.»
محدث گرانقدر حاج
شيخ عباس قمى
به هنگام بحث
از دختران
حضرت موسى
بنجعفر(ع)،
مىنويسد: «بر حسب
آنچه به ما رسيده،
افضل آنها
سيده جليله
معظمه،
فاطمه بنت
امام موسى(ع)،
معروف به حضرت
معصومه(س) است.» بررسى شخصيت برجسته
و فضايل
گسترده حضرت
معصومه(س) در
اين صفحات نمىگنجد.
در اين نوشته
به برخى از
ويژگيهاى آن
خاتون دو سرا اشاره
مىكنيم:
شفاعت
گسترده
معصومه(س)
بالاترين
جايگاه
شفاعت، از آن
رسول گرامى اسلام
است كه در
قرآن كريم از
آن به «مقام
محمود» تعبير
شده است. و گستردگى
آن با جمله
بلند: (ولسوف
يعطيك ربك
فترضى) بيان
گرديده است.
همانا دو تن
از بانوان
خاندان رسول
مكرم شفاعت
گستردهاى دارند
كه بسيار وسيع و
جهان شمول است
و مىتواند
همه اهالى
محشر را فرا گيرد:
1- خاتون
محشر، صديقه
اطهر، حضرت
فاطمه زهرا
سلام
اللهعليها.
2- شفيعه
روز جزا،
حضرت فاطمه
معصومه(س).
در مورد
شفاعت گسترده
حضرت زهرا
سلام الله عليها
همين بس كه شفاعت،
مهريه آن حضرت
است و به هنگام
ازدواج پیک وحى
طاقه ابريشمى
از جانب
پروردگار
آورد كه در
آن، جمله
«خداوند مهريه فاطمه
زهرا را شفاعت
گنهكاران از
امت محمد(ص)
قرار داد.» اين
حديث از طريق
اهل سنت نيز
آمده است. بعد
از فاطمه زهرا
سلام الله
عليها از جهت گستردگى
شفاعت،هيچ كس
و حداقل هيچ
بانويى به
شفيعه محشر،
حضرت معصومه دخت
موسى بن جعفر
سلام الله
عليها
نمىرسد، كه
امام به حق ناطق،
حضرت جعفر
صادق(ع) در اين
رابطه مىفرمايد:
«تدخل
بشفاعتها
شيعتناالجنه
باجمعهم»: «با
شفاعت او همه
شيعيان ما
وارد بهشت
مىشوند.»
لقب
عصمت از
امام هشتم
بر اساس
روايتى كه
مرحوم سپهر در
«ناسخ» از
امام رضا(ع) روايت
كرده، لقب
«معصومه» را
به حضرت
معصومه، امام
هشتم اعطا
كردهاند. طبق
اين روايت
امام رضا(ع) فرمود:
«من زار
المعصومه بقم
كمن زارنى»
«هر كس حضرت
معصومه را در قم
زيارت كند،
همانند كسى
است كه مرا
زيارت كرده باشد.»
اينروايت را
مرحوم محلاتى
نيز به همين تعبير
نقل كرده
است.با توجه
به اين كه
عصمت به
چهارده معصوم (عليهم
السلام) منحصر نيست،
بلكه همه
پيامبران،
امامان و
فرشتگان معصوم
هستند. و
علت اشتهار
حضرت رسول
اكرم، فاطمه
زهرا و امامان(عليهمالسلام)
به «چهارده
معصوم» آن
است كه آنها
علاوه بر
مصونيت از گناهان
صغيره و
كبيره، از
«ترك اولى»
نيز كه منافات
با عصمت ندارد،
پاک و مبرا
بودند. مرحوم
مقرم در
كتابهاى
ارزشمند:
«العباس» و
«على الاكبر»
دلائل عصمت حضرت
ابوالفضل و
حضرت على اكبر(عليهماالسلام)
را بر شمرده است.
و مرحوم نقدى
در كتاب «زينب
الكبرى» از
عصمت حضرت
زينب سلام
الله عليها
سخن گفته
است. و مولف
«كريمه اهل بيت»
شواهد عصمت حضرت
معصومه(س) را
بازگو نموده
است. و با توجه
به اين كه
حضرت معصومه(س)
نام شريفشان
«فاطمه» است
و در حال حيات
به «معصومه»
ملقب نبودند،
تعبير امام(ع) دقيقا
به معناى
اثبات عصمت
است، زيرا بر
اساس قاعده
معروف: «تعليق
حكم به وصف
مشعر بر عليت
است» دلالت حديث شريف
بر عصمت آن
بزرگوار
بىترديد
خواهد بود.
«فداها
ابوها» «پدرش
به قربانش
باد»
آيت الله
سيد نصرالله
مستنبط از
كتاب «كشف اللئالى»
نقل فرموده
كه؛ روزى
عدهاى از
شيعيان وارد
مدينه شدند و
پرسشهايى داشتند
كه
مىخواستند
از محضر امام
كاظم(ع) بپرسند.
امام(ع) در سفر
بودند،
پرسشهاى خود
را نوشته به
دودمان امامت
تقديم نمودند،
چون عزم سفر
كردند براى
پاسخ پرسشهاى
خود به منزل امام(ع)
شرفياب شدند،
امام كاظم(ع)
مراجعت
نفرموده بود و
آنها امكان
توقف
نداشتند، از
اين رو حضرت
معصومه(س)
پاسخ آن
پرسشها را
نوشتند و به
آنها تسليم
نمودند، آنها
با مسرت
فراوان از مدينه
منوره خارج
شدند، در
بيرون مدينه
با امام
كاظم(ع)
مصادف شدند
و داستان خود
را براى آن
حضرت شرح
دادند. هنگامى
كه امام(ع)
پرسشهاى آنان
و پاسخهاى
حضرت
معصومه(س) را ملاحظه
كردند، سه بار
فرمودند:
«فداها ابوها» «پدرش
به قربانش
باد.» باتوجه
به اين كه حضرت
معصومه(س) به
هنگام دستگيرى
پدر بزرگوارش
خردسال بود، اين
داستان از
مقام بسيار
والا و دانش
بسيار گسترده
آن حضرت حكايت
مىكند.
بارگاه
حضرت
معصومه(س)
تجليگاه حضرت
زهرا(س)
بر اساس
روياى
صادقهاى كه
مرحوم آيت
الله مرعشى
نجفى(ره) از پدر
بزرگوارش
مرحوم حاج سيد محمود
مرعشى (متوفاى
1338 قمری) نقل
مىكردند،
قبر شريف حضرت
معصومه(س)
جلوهگاه قبر
گم شده مادر
بزرگوارش
حضرت صديقه
طاهره سلام
الله عليها
مىباشد. آن
مرحوم در صدد
بود كه به هر
وسيلهاى كه
ممكن باشد،
محل دفن حضرت
زهرا سلام
الله عليها را
به دست آورد،
به اين منظور ختم
مجربى را آغاز
مىكند و چهل
شب آن را ادامه
مىدهد، تا در شب
چهلم به خدمت حضرت
باقر و يا حضرت
صادق(عليهماالسلام) شرفياب
مىشود،
امام(ع) به
ايشان
مىفرمايد: «عليك
بكريمه اهل
البيت» «به
دامن كريمه
اهل بيت پناه ببريد.»
عرض مىكند:
بلى من هم اين
ختم را براى اين
منظور
گرفتهام كه
قبر شريف بىبى
را دقيقا
بدانم و به
زيارتش بروم.
امام(ع) فرمود:
منظور من قبر
شريف حضرت
معصومه در قم
مىباشد.» سپس
ادامه داد:
«براى مصالحى
خداوند اراده
فرموده كه محل
دفن حضرت
فاطمه سلام
الله عليها
همواره مخفى
بماند و لذا
قبر حضرت
معصومه را تجليگاه
قبر آن حضرت
قرار داده
است. هر جلال و
جبروتى كه براى قبر
شريف حضرت
زهرا مقدر بود
خداوند متعال
همان جلال و
جبروت را
بر قبر مطهر
حضرت
معصومه(س)
قرار داده
است.»
روایت
از پيشگوئى
امام صادق(ع)
امام
جعفر صادق(ع)
در ضمن حديث
مشهورى كه
پيرامون
قداست قم به گروهى
از اهالى رى
بيان كردند،
فرمودند: «تقبض
فيها امراءه
هى من ولدى،
واسمها فاطمه
بنت موسى،
تدخلبشفاعتها
شيعتنا الجنه
باجمعهم»
«بانويى از
فرزندان من به نام
«فاطمه» دختر
موسى، در آنجا
رحلت مىكند،
كه با شفاعت
او همه شيعيان
ما وارد بهشت
مىشوند.»
راوى مىگويد:
من اين حديث را
هنگامى از
امام صادق(ع)
شنيدم كه حضرت
موسى بن
جعفر(ع)هنوز
ديده به جهان
نگشوده بود. پيشگوئى
امام صادق(ع)
از ارتحال
حضرت معصومه(س)
در قم پيش از ولادت
پدر بزرگوارش
بسيار حائز
اهميت است و از
مقام بسيار
شامخ آن حضرت
حكايت مىكند.
روایت
از قداست
قم
در
احاديث
فراوانى از
قداست قم سخن
رفته، تصوير
آن در آسمان چهارم
به رسول اكرم (ص)
ارائه شده
است. اميرمومنان(ع)
به اهالى قم
درود فرستاده
و از جاى پاى
جبرئيل در
آن سخن گفته و
امام صادق(ع)
قم را حرم اهل بيت
معرفى كرده و خاک
آن را پاک و
پاكيزه تعبير
كرده است.
امام كاظم(ع)
قم را عش آل
محمد-آشيانه
آل محمد(ص)-
ناميده و يكى
از درهاى بهشت
را از آن اهل قم
دانسته. امام
هادى(ع) اهل قم
را «مغفور
لهم» (آمرزيده)
تعبير كرده و
امام حسن
عسكرى(ع) از حسن
نيت آنها تمجيد
كرده و با
تعبيرات
بلندى اهالى
قم را ستوده
است. اينها و
دهها حديث
ديگرى كه در
قداست و شرافت
قم و اهل قم از پيشوايان
معصوم به ما
رسيده، فضيلت
و عظمت اين
سرزمين را براىهمگان
روشن
مىسازند، جز
اين كه بايد ديد
راز و رمز اين
همه شرافت و
قداست چيست؟ حديث
فوق كه
پيرامون
ارتحال حضرت
معصومه(س) به
عنوان
پيشگوئى از
امام صادق(ع)
نقل شد، از
راز و رمز آن
پرده بر مىدارد
و روشن مىسازد
كه اين همه
فضيلت و
شرافت، از
ريحانه پيامبر، كريمه
اهل بيت، مهين
بانوى اسلام،
حضرت
معصومه(س) سرچشمه مىگيرد،
كه در اين
سرزمين ديده
از جهان فرو بسته،
گرد و خاک اين
سرزمين را
توتياى
ديدگان حور و
ملایک نموده است.
معصومه(س)
تنها
خواهر امام
هشتم
نجمه خاتون
همسر گرامى
امام كاظم (ع)
تنها دو فرزند
در دامان خود
پرورش داد و
آنها عبارتند
از:
الف- خورشيد
فروزان امامت،
حضرت على بن
موسى الرضا(ع).
ب- ماه تابان
درج عصمت،
حضرت
معصومه(س).
محمد بن
جرير طبرى،
دانشمند
گرانمايه
شيعه در قرن
پنجم هجرى، بر اين
واقعيت تصريح
نموده است. مدت
25 سال تمام
حضرت رضا(ع)
تنها فرزند
نجمه خاتون
بود، پس از یک
ربع قرن
انتظار،
سرانجام
ستارهاى
تابان از دامن
نجمه درخشيد
كه هم سنگ
امام هشتم(ع)
بود و امام(ع)
توانست
والاترينعواطف
انباشته شده
در سويداى دلش
را بر او نثار
كند. بين حضرت
معصومه (س) و
برادرش امام
رضا(ع) عواطف
سرشار و محبت زايدالوصفى
بود كه قلم از
ترسيم آن عاجز
است. در يكى از
معجزات امام
كاظم(ع) كه
حضرت معصومه نيز
نقشى دارد، هنگامى
كه مرد نصرانى (از
حضرت معصومه) مىپرسد:
«شما كه
هستيد؟»
مىفرمايد:
«انا المعصومه
اخت الرضا» «من
معصومه،
خواهر امام
رضا(ع) مىباشم.»
اين تعبير از
محبت سرشار
آن حضرت به
برادر
بزرگوارش امام
رضا(ع) و از
مباهات او به
اين خواهر
برادرى
سرچشمه مىگيرد.
مدرسه
فیضیه قم
نامه
دعوت برادر از
خواهر
محبت و
مودت اين
خواهر و برادر
در سطح بسيار
بالا بود، به
طورىكه
مفارقت (جدایی) امام هشتم(ع) براى
حضرت
معصومه(س)
بسيار سخت بود، جدائى
حضرت
معصومه(س) نيز
براى امام
هشتم(ع) قابل
تحمل نبود. و
لذا پس از
استقرار امام
هشتم(ع) در
مرو، نامهاى
خطاب به حضرت
معصومه(س)
مرقوم
فرموده، آن را
توسط غلام
مورد اعتمادى
به مدينه
ارسال نمود. جالب
توجه است كه
حضرت رضا(ع) به
غلام دستور
داد كه در
هيچ منزلى
توقف نكند، تا
آن مرقومه را
در اندک زمان
ممكن به مدينه منوره
برساند. حضرت
معصومه(ع) نيز
به مجرد
دريافت دست خط
برادر، رخت سفر
بست و خود را
مهياى سفر
نمود.
(منبع: سایت
تبیان و سایت
خبرگزاری
فارس)
.............. ................. ............... ............... ............
امامزادگان
در جوار
معصومه (س)
سه
مخدّره از
دختران حضرت
جواد (عليه
السلام) به
نامهاى زينب -
ام محمد -
ميمونه در جنب
مدفن حضرت معصومه
مدفونند و چند نفر
از دختران
موسى مبرقع
(پسر حضرت
جواد (عليه
السلام)) به نامهاى ام
محمد -
بُرَيهه -
ميمونه در جنب
آن حضرت
مدفونند. ناگفته
نماند عده اى سال ولادت
آن حضرت را 183 ق. مى
دانند و سال
وفات را 201 ق. ،
در اين صورت
در موقع وفات
18 سال داشت و
بعضى در سال 179 ق.
نوشته
بنابراين 22
سال داشت و
بعضى در سال173 ق. مى
داند و در اين
صورت 28 سال
داشت ، روز
وفات و روز
ولادت اين
بزرگوار
مدركى ندارد و
از روى حدس
است .
قم/
نگاره از سایت
تبیان
بنياد
گنبد قم
ورود
اصحاب
امام صادق(عليه
السلام) و
امام
كاظم(عليه
السلام) و
امام رضا(عليه
السلام) به قم
بنياد
گنبد مطهر
معصومه در سال
525 ق. به امر شاد
بيگم دختر
عماد بيگ
انجام گرفت و
طلاى گنبد و
بناى مدرسه
فيضيّه مرمر
دور ضريح و
درب طلاى
حرم مطهر از
فتحعلى شاه در
سال 1218 ق. است و در سال
1236 مسجد بالا سر
بنا شد و
در سال 1276 قمری ايوان كهنه
را طلا كردند. ناگفته
نماند بعد از
سال 23 ق. كم كم شهر قم محل ورود
شخصيتهاى
مذهبى شد تا
اينكه بيش از
صد نفر از
بزرگان تشیع به قم وارد
شدند که نقش مهمى در
گرايش مردم
قم به تشيّع
داشتند و اين
بزرگان اكثرا از
اصحاب امام
صادق(عليه
السلام) و
امام
كاظم(عليه
السلام) و
امام رضا(عليه
السلام) بودند
که مرجع امور مردم شدند
از جمله:
اصحاب
امامان صادق
(عليه السلام)
و كاظم (عليه
السلام) در قم
- آدم
بن اسحاق
- زكريا
بن ادريس
- زكريا
بن آدم
اصحاب
امام رضا (عليه السلام) در
قم
- ابراهيم
بن هاشم بن اسحاق
- عمران
بن عبدالله
حتى امام
رضا به زكريا
بن آدم فرمود؛
خداوند به
خاطر تو بلا
را از اهل قم
دفع مى كند و از جمله
بزرگان دیگر
- على
بن بابويه كه
شيخ اهل قم بود
- و
على بن
ابراهيم قمى
صاحب تفسير كه
از اساتيد
مرحوم كلينى
بود.
على
بن محمد سمرى
نماينده امام
زمان (عليه
السلام)
حسين
بن روح وكيل امام
عصر (عليه
السلام)
على بن
بابويه در
بغداد به حضور
جناب حسين بن
روح وكيل امام
عصر (عليه
السلام) رسيد
و از او
مقدارى مسائل
دينى پرسيد
بعد از مفارقت
نامه اى
نوشت به وسيله
على بن جعفر
اسود به جناب
حسين بن روح
رسانيد و از
او خواهش كرد به حضور
امام عصر
(عليه السلام)
برساند و در
آن نامه از
امام عصر
(عليه السلام)
فرزندى خواسته
بود و حضرت در
جواب نوشته،
از خدا خواستم
و به اين زودى
خداوند دو
فرزند مذكور
به تو عنايت
فرمايد. و
همانطور كه
امام فرموده
بود دو فرزند
به نامهاى
محمد بن على
معروف به صدوق
كه قبرش در رى
مى باشد و حسين
بن على را
خداوند عنايت
فرمود و على
بن بابويه در
سال 329 قمری وفات
كرد و در قم
مدفون شد.
جمعى از
شيعيان در
حضور جناب على بن محمد
سمرى(چهارمین
جانشین)
نماينده امام
زمان (عليه
السلام) بودند
كه ناگاه سمرى
فرمود رحم اللّه على
بن حسين بن
بابويه (خدا
على بن بابويه
را رحمت كند)
آنها عرض
كردند كه ابن بابويه
نمرده و او
زنده است
فرمود در همين
روز وفات كرد
و چنين بود كه
آن جناب
فرموده بود.
شهر
قم
در اوایل
قرن اول اسلامی و
در سنه 23 قمری هنگام يورش مسلمانان
به ايران بلده
قم توسط
مسلمين به فرماندهى
ابوموسى
اشعرى يا احنف
بن قيس فتح
شد و
كم كم
پاى مسلمين
عرب به قم باز
شد و رفت و آمد
مى كردند
اولين طايفه از شيعيان
اشعری ها
بودند كه به
قم آمدند رفته
رفته قم شهرى
براى استقبال
بستگان ائمه و شيعيان
قرار گرفت بر
همين اساس
بود كه حضرت
معصومه و چند
فرزند امام
جواد و امام زادگان
ديگر به قم
آمدند.
(منبع:
سایت تبیان)
................. ................. ............... ............... ............
"سیّد
کاظم یزدی
طباطبائی"/ "شیخ
فضل الله نوری
و ملا قربانعلی
زنجانی" از
نهضت مشروطه
مشروعه/
با
تشکر از سایت
"خبرگزاری
فارس" و "تبیان"/
سایت خانه و
خاطره/ سروش
آذرت/ بهمن 1390
خورشیدی/ 2012 میلادی