نمايش نامه الهی
(تئاتر اهورایی)
چگونگی برگزيده
شدن زرتشت
در
کتاب (بخش) يسنای 29 ، از
نياز اجتماع
(روان آفرینش) و
برگزيده شدن
زرتشت در قالب
یک نمايش نامه
الهی بدين
گونه سخن رفته
است :
در
آن جايگاه
پريشان و
سراسر از
كشتار و تباهی
، "روان
آفرينش" (
نماينده معنوی جهان) سخن
بر
ميدارد :
پروردگارا
روان
آفرينش بدرگاه
تو گله مند
است.
برای چه
مرا بيافريدی ؟
چه
کسی مرا كالبد هستی
بخشيد ؟
خشم
و ستيز ،
چپاول و غارت
، و گستاخی و
تجاوز همه جا
را فرا گرفته
.
مرا
جز تو پشت و
پناهی نيست .
از
اينروی نجات بخشی را كه
بتواند مرا از
اين تنگنا رهایی بخشد
به من نشان ده.
آنگاه
اهورامزدا در
كنه راستی و درستی
می انديشد كه
چه کسی بایستی
برانگيخته
شود تا اين
ظلم و ستم را
برچيند و راستی و
آيين مردمی را در
جهان آشفته و پُربيداد
برقرار كند . بی
شک اين رهبر
بايد بی آزار،
مهربان و نيرومندترين
فرد در ميان
مردمان بوده و
خواستار راستی و درستی
باشد
.
اهورامزدا
با نيروی
وهومن ( نیک اندیشی خود )
او را می يابد
و به پيامبری بر می
گزيند
و گزينش زرتشت
را به روان
آفرينش بشارت می دهد و می گويد :
يگانه کسی كه به
دستورهای مزدا
گوش فرا داد و
من او را خوب میشناسم
همانا زرتشت
اسپنتمان است. تنها
اوست كه خواستار
آموزش آيين راستی و
سرودهای
ستايش مزداست
، بهمين
انگيزه او را
شيوایی بيان
خواهيم بخشيد.
ولی
روان
آفرينش درست
زرتشت را نمیشناسد
و از اين
گزينش خشنود
نگشته و بانگ
بر میآورد :
آيا من بايد
بدون چون و
چرا پشتيبانی شخص
ناتوانی را
قبول كرده و
به سخنان او
گوش فرا دهم؟
به راستی مرا
آرزوی
شهريار
نيرومند و
توانایی بود. آيا
چه وقت چنين کسی برای
ياريم بپا
خواهد خواست و
با بازوان
نيرومند خود
مرا حمايت
خواهد كرد.
ليكن
مدتی بعد میبينيم
كه روان
آفرينش از
خروش افتاده و
رهبری زرتشت
را می پذيرد
و میگويد :
ای اهورامزدا
به زرتشت و
پيروانش نيروی معنوی و
توانایی بخش و
ای وهومن ( نیک اندیشی مزدا )
تو نيز به
زرتشت نيروی
انديشه و هوش
و خرد سرشار
ارزانی دار تا
در پرتو آن به
جهانيان
آرامش و آسايش
بخشد. ای دانای بزرگ
، ما همه او را
برگزيدهترينِ
آفرينش و
شايستهترين
فرزند تو
دانسته و به
رهبری خويش میپذيريم.
به
اين ترتيب
زرتشت
برگزيده میشود و
اجتماع او را
به رهبری خويش میپذيرد.
با
نگرشی
درست به شرحی كه گذشت در میيابيم كه در
اين
نمايشنامه الهی تمام مسایل درباره
پيدايش اديان
و سير تكاملی آنها
نمايان شده
است. یعنی ابتدا روان آفرينش كه
نماينده
مردمان و به
بيان ديگر
بازگو كننده
نياز اجتماع
است خواسته
خود را مطرح میكند.
فردی در
ميان اجتماع
با نيروی وهومن ( نیک اندیشی مزدا
داده) اين
نياز را در میيابد و با
استقبال از راستی و درستی برای راهنمایی مردم
برگزيده میشود ولی اجتماع به
آسانی او
را نمیپذيرد. ولی بعد چون او
را برآورنده
خواستههای نهایی
خود میيابد
به دستورهايش
گردن نهاده و
پيروزی و سربلندی او را
خواستار میشود.
(منبع: سایت
امرداد،
جستاری از
مهران و آناهیتا)
...... ......... ............ ............... .................. ......................
با تشکر
از سایت "ایران
سرزمین کهن" ،
"امرداد" ،
مهران و آناهیتا
/ سایت خانه و
خاطره/ سروش
آذرت/ اسفند
ماه 1389 خورشیدی/
2011 میلادی/